Voor de agenten van de generatie van mijn vader is het zien van de vijandigheid, het gebrek aan respect en het algemene gebrek aan publieke steun voor wetshandhaving vandaag de dag als een reis terug in de tijd.
Tijd mag dan lineair zijn, maar de geschiedenis verloopt in cycli. “Goede tijden” en “slechte tijden” zijn nooit permanente toestanden, maar in plaats daarvan eb en vloed, naarmate attitudes, verwachtingen en gedrag veranderen.
Helaas bevindt Amerika zich momenteel in een fase waarin de politie van ons land het doelwit is van toenemend gebrek aan respect en wantrouwen.post-FergusonDe golf van anti-politie-ijver heeft geleid tot wijdverbreide, brutale en niet-uitgelokte aanvallen op agenten, soms met dodelijke gevolgen.
Voor veel agenten is dit onbekend terrein, vooral voor degenen die in het beroep zijn beland in perioden waarin de politie gunstiger werd bekeken en behandeld. We hebben dit echter al eerder meegemaakt en veel van de agenten die vóór jou het uniform droegen, zouden snel de omstandigheden en gevaren herkennen waarmee je wordt geconfronteerd. Als je er met hen over zou praten, zouden de agenten van de generatie van mijn vader zeggen: ‘Welkom in de jaren 60 en 70, partner!’
Vrede en liefde?
Mijn vader kwam eind jaren zestig in dienst, niet lang nadat hij uit Vietnam was teruggekeerd. Destijds voerde Amerika twee oorlogen: een guerrillaoorlog tegen communisten in Vietnam, en een tweede guerrillaoorlog tegen communisten, radicalen en criminelen in de straten van het land.
Jullie openbare schoolboeken en de popcultuur hebben het hippietijdperk van eind jaren zestig en begin jaren zeventig opnieuw uitgevonden als een zorgeloze tijd van vrede en vrije liefde, maar de politie van die tijd kende het als een chaotische en gevaarlijke tijd. In feite bereikten de gewelddadige aanvallen op officieren en het aantal sterfgevallen onder officieren in de jaren zeventig een piek die sindsdien niet meer is geëvenaard.
Destijds probeerden groepen als de SNCC, SDS, NBPP, WUO, RNA en nog tientallen anderen een revolutie op straat te ontketenen om hun socialistische, nationalistische, racistische, anti-oorlogs-, ‘anti-imperialistische’ en simpele criminele agenda’s te bevorderen. . Ze brachten criminelen, politieke radicalen, armen in de steden, ontevreden veteranen, opstandige jongeren en ‘nuttige idioten’ samen op universiteitscampuss*n (zowel in de slaapzalen als in de faculteitslounges) in een poging de Amerikaanse samenleving en regering omver te werpen en te vervangen door het socialisme. Om dit te bereiken wakkerden ze de latente woede in deze groepen aan en inspireerden ze tot destabiliserend geweld.
De politie was het voornaamste doelwit van dat geweld. In de woorden van Weather Underground-leider Bill Ayers: “de varkens zijn de kapitalistische staat” en “zijn onze echte vijand… het is onze taak om de varkens en het leger te verslaan en ons op die basis te organiseren.”
Dit is oorlog
Als gevolg daarvan bestreden de stadspolitie van de jaren zestig en zeventig tegelijkertijd de misdaad en voerden ze een strijd tegen de opstand op laag niveau. De politie uit deze tijd raakte gewend aan:
- Bomaanslagen op politiebureaus en voertuigen, overheidsgebouwen en andere openbare plaatsen;
- Gecoördineerde, militaire stijl,hinderlaag aanvallen, vaak veroorzaakt door valse oproepen tot dienstverlening waardoor agenten in de val werden gelokt;
- Veel voorkomendoproeren massale burgerlijke ongeregeldheden;
- Toezicht op en aanvallen op officieren buiten dienst en hun gezinnen, ook terwijl ze thuis zijn of onderweg van/naar het werk;
- Frequente ontmoetingen met zwaarbewapende bendes, vaak samengesteld uit, of getraind door, ontevreden militaire veteranen met recente gevechtservaring;
- Meer toezicht en toezicht, waaronder het schaduwen op patrouilles door gewapende “zelfverdedigings”-teams die tussenbeide kwamen en agenten in een hinderlaag lokten tijdens handhavingsacties;
- Openlijk versterkte en bewaakte gebouwen die dienden als schuilplaatsen, wapenkamers, commandobunkers, veilige huizen en laatste gevechtsposities;
- Verdachte woningen beschermd door boobytraps, inclusief explosieven;
- Politiek geïnspireerde ontvoeringen en moorden;
- Sluipschutteraanvallen;
- Frequente vijandigheid, gebrek aan respect en een algemeen gebrek aan publieke steun voor wetshandhaving.
Lessen uit het verleden
Een nieuwe generatie politieagenten (waarvan velen in dienst zijn getreden tijdens de golf van publieke steun voor wetshandhaving en het leger na 11 september) ervaart nu voor het eerst een aantal van deze dingen. Het voelt misschien nieuw voor hen, maar hun gepensioneerde politieagenten, vaders en grootvaders, zouden de omstandigheden onmiddellijk herkennen.
Die krijgers uit de jaren ’60 en ’70 zouden wel wat advies willen hebben voor hun hedendaagse broeders en zusters van de Thin Blue Line. Hier zijn 15 gedachten die ze mogelijk delen. Voeg uw eigen toe (vooral als u in de jaren '60 en '70 aan het werk was) in het opmerkingenveld hieronder.
1.Draag je vest. Die hadden we toen nog niet, en als gevolg daarvan zijn we een aantal broers kwijtgeraakt.
2.Let op elkaar. Altijd belangrijk, maar nog meer als het gezin wordt aangevallen.
3.Houd er rekening mee dat kleine dingen snel grote dingen kunnen worden. Vergeet niet dat de ‘65 Watts-rellen begonnen met een simpele DUI-stop.
4.Ga altijd gewapend – zwaar –. Je weet nooit wanneer de volgende SLA-shootout op jouw wacht plaatsvindt, of wanneer je tijdens je vrije tijd de verkeerde menigte tegenkomt. Pak een oorlogstas in met extra magazijnen voor de auto, draag eenback-up pistool(of twee), en draag buiten dienst altijd een redelijk gevechtswapen.
5.Zorg voor operationele veiligheid. Weiger nuttige informatie aan de vijand.
6.Vermijd gewoontepatronen. Gewoontepatronen maken je een gemakkelijk doelwit voor een hinderlaag. Meng het.
7.Verhard uw huis. Een politiebureau moet aanvallen kunnen weerstaan. Glazen deuren en kamerhoge ramen bieden geen bescherming tegen stenen, kogels of bommen. Plaats automatische slagbomen. Verplaats bureaus weg van ramen, beveilig de perimeter, controleer de toegang en verander de landschapsarchitectuur/architectuur zodat u kunt zien wie de deur nadert.
8.Voer voertuigonderzoeken uit – op uw eigen auto's. Wanneer u terugkeert naar uw voertuig (dienst of privé), voer dan een visuele controle uit op sabotage (wielmoeren? banden? remleidingen?), geknoei of explosieven voordat u deze aanraakt.
9.Wees niet bang voor een tactische terugtocht. Dring geen slechte situatie aan. Trek je terug, hergroepeer je en kies het slagveld.
10.Ken je tactieken tegen hinderlagen. Leer ze. Perfectioneer ze. Gebruik ze.
11.Train de gijzelingstactieken van officieren. Werk samen met uw partners een plan uit. Geef nooit uw wapen in. Geen uienvelden meer.
12.Radiodiscipline. Stop nooit zonder te bellen. Ooit.
13.Verfijn jecrowd control en oproer tactieken. Je hebt deze vaardigheden nodig als een First Amendment-evenement een rel wordt.
14.Wees zelfredzaam. Wanneer het systeem onder druk staat, is er mogelijk geen back-up beschikbaar. Vroeger was er geen SWAT, geen K9 en geen helikopter – je deed het zelf. Krijg alle hulp die je kunt, wanneer je maar kunt, maar vergeet niet hoe je dingen zelf kunt doen, als dat nodig is.
15.Controleer je zes. Vergeet niet dat je niet de enige jager bent.
Vooruit kijken
Als het verleden een indicatie is, zijn we nog maar net opgewarmd en wordt het een gevaarlijke rit. Al die radicalen uit de jaren zestig en zeventig staan nu aan het roer van de regering, de media, het openbaar onderwijs en andere invloedrijke posities.
Ze planten al tientallen jaren de zaden van de revolutie, en nu denken ze dat het tijd is voor de oogst of op zijn minst tijd voor wat wraak op ‘het varken’.
Blijf scherp. Let op elkaar. Wees veilig daarbuiten, en God zegene jullie allemaal.
Luister naar Mike Wood die zijn artikel over deVuurwapennatie Podcast.
Dit artikel, oorspronkelijk gepubliceerd op 10-07-2015, is bijgewerkt.
Over de auteur
Mike Wood is de zoon van een 30-jarige California Highway Patrolman en de auteur van "Newhall Shooting: een tactische analyse, het veelgeprezen onderzoek naar het vuurgevecht op de California Highway Patrol in Newhall, Californië in 1970. Mike is afgestudeerd aan de United States Air Force Academy, afgestudeerd aan de US Army Airborne School en een gepensioneerde luitenant-kolonel van de Amerikaanse luchtmacht. meer dan 26 jaar in dienst. Hij is een door de National Rifle Association (NRA) Law Enforcement Division gecertificeerde vuurwapeninstructeur, hoofdredacteur bijRevolverGuy.com, en was een prominente gast op de Excellence In Training Academy en podcasts van de American Warrior Society, evenals verschillende radio- en televisieprogramma's. Hij is dankbaar voor de kans om de mannen en vrouwen van de wetshandhaving te dienen en van hen te leren.
- Labels
- Groenblijvend
- Officier Veiligheid
- Geschiedenis van de politie
- Politie opleiding
